παροικεσία

ἡ, Α

παροικία*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + -οικεσία (< θ. οἰκετ- τού οίκέτης με συριστικοποίηση τού -τ- προ τού -ι- + κατάλ. -ία), πρβλ. κατ-οικεσία].